ชีวิตในวัยเด็กของปัทม์เรียกได้ว่าติดลบ เป็นเด็กกำพร้าถูกทิ้งอยู่ในบึงบัว จนกระทั่ง”ลินจง” หญิงขายบริการที่กำลังปลิดชีพตัวเอง ระหว่างนั้นลินจงได้ยินเสียงเด็กร้องไห้ จึงเดินไปตามเสียงร้องและพบเด็กน้อยถูกทิ้งในกะละมังลอยติดกอบัว มันคงเป็นชะตาชีวิตของสองแม่ลูก ชีวิตของเราไม่ควรจบลงเพียงเพราะคนชั่วที่ทิ้งเราไว้ จึงตัดสินใจเก็บปัทม์มาเลี้ยง พร้อมตั้งชื่อให้ว่า “ปัทม์” ที่มีความหมายแปลว่า “ดอกบัว” แต่ด้วยอาชีพของลินจงนั้น ทำให้ปัทม์เติบโตขึ้นมาในซ่อง ในสลัม
