'Ik dacht dat ik straks misschien wel het geluk van een heel leven zou benutten. Ik was zo blij en zij was zo mooi.' Een jonge jongen staat op de rode aarde van Australië onder de blauwe lucht. Het gaat om de 17-jarige Sakutaro Matsumoto. Zijn tijd met het meisje komt bij hem terug. Het gekleurde zand loopt door zijn handen en er verschijnt een traan op zijn wang. Hij wordt wakker. Het is 2004, hij is 34 jaar oud en in Japan. Hij denkt: 'Ik leef al zeventien jaar in een wereld zonder haar.' Bij thuiskomst om zijn oude middelbare school voor de laatste keer te zien voordat deze wordt gesloopt, wordt Saku opnieuw geconfronteerd met het verlies van de liefde van zijn leven, Aki, aan leukemie, 17 jaar geleden. Nu hij medisch onderzoeker is aan de graduate school, leeft hij sindsdien alsof de helft van hem samen met haar is gestorven.
