Βρισκόμαστε στα τέλη του 19ου αιώνα και στα Επτάνησα υφίσταται ακόμη η ταξική διάκριση μεταξύ μεγαλογαιοκτημόνων αρχόντων και αστών ποπολάρων. Ένα καλοκαίρι στη Μπόχαλη, στα κτήματα του κόντε Δημαρά, η όμορφη και κακομαθημένη κόρη του Έλντα πλήττει με τα δύο ανόητα εξαδέλφια της κι αφήνει να την πλησιάσει ένας γοητευτικός ποπολάρος φοιτητής της νομικής, ο Ζέπος Πεμπονάρης. Με την επιστροφή τους στην πόλη, ο Ζέπος, ο οποίος νομίζει ότι η Έλντα αφενός τον αγαπάει και αφετέρου δεν αποδέχεται τις κοινωνικές διακρίσεις, κάνει το μοιραίο σφάλμα να τη χαιρετήσει δημόσια –κάτι που στους αριστοκρατικούς κύκλους του νησιού θεωρείται μεγάλη προσβολή. Η κοινωνική κατακραυγή και ο όρκος του κόντε Δημαρά να πάρει εκδίκηση, αναγκάζουν τον Ζέπο να φύγει στην Αθήνα. Η αγάπη, όμως, τον οπλίζει με δύναμη και θάρρος, τον κάνει να επιστρέψει και να εναντιωθεί στην κάστα των ευγενών.